Գյուղը հիմնադրվել է 10-րդ դարում Պահլավունիների ավատատիրական տան մեծ իշխան Գրիգոր Համզե Պահլավունու կողմից: Առաջին գրավոր հիշատակությունը պատկանում է Առաքել Դավրիժեցուն, ով իր <Պատմության> մեջ անդրադառնալով Պարսից շահ Աբբաս 1-ինի 1604թ. բռնագաղթին Համզաչիմանը ներկայացնում է որպես գավառակենտրոն: Գյուղը տարհանվում է, մի մասը բռնագաղթվում է Պարսկաստան, մի մասը Վրաստան, մեծ մասը Արցախ, 1700-ականններին նախկին համզաչիմանցիները Իջևան, Դսեղ գծով հետ են վերադառնում նախնիների բնակավայր:
